Periodontologia:
(łac. peri - wokół, odontos - ząb) jest nauką o przyzębiu, zespole tkanek, które współdziałają ze sobą w utrzymywaniu łączności między zębem a szczęką lub żuchwą. W zdrowej jamie ustnej kość wyrostka zębodołowego mocno otacza zęby i utrzymuje je w odpowiedniej pozycji. Dziąsło jest twarde, różowe, ściśle przylega do kości, zgłębnikowanie nie wywołuje krwawienia. Otacza szyjkę niczym "kołnierz" i tworzy szczelinę dziąsłową, której normalna głębokość wynosi od 0,5 do 2,5 mm. Przyzębie umożliwia prawidłową czynność uzębienia w czasie żucia pokarmów i formowania kęsów, oraz w artykułowaniu mowy i w zachowaniu estetycznego wyglądu.

Choroba periodontologiczna, inaczej choroba przyzębia dotyczy tkanek otaczających i chroniących ząb. Do tkanek tych zaliczamy kość wyrostka zębodołowego otaczającą korzenie i dziąsło otaczające zęby i pokrywające kość. Choroby przyzębia mogą dotknąć wszystkie grupy wiekowe. Jednak najczęściej są przyczyną utraty zębów po 35 roku życia. Choroby te w większości stanowią zapalenia. Dzieli się je klinicznie na zapalenia dziąseł i zapalenia przyzębia.

Gingivitis, czyli zapalenie dziąseł Jest to najwcześniejsza forma choroby przyzębia. Jest to odpowiedź zapalna dziąsła bez destrukcji tkanek podtrzymujących (głównie kości). Objawia się zaczerwienieniem, obrzękiem i łatwym krwawieniem. Przewlekła reakcja zapalna prowadzi do obrzęku lub przerostu dziąseł, krwawienia i nieprzyjemnego zapachu z ust. Główną przyczyną jest podrażnienie wywołane płytką bakteryjną, kamieniem nazębnym lub jednym i drugim. Podjecie leczenia w tym okresie pozwala na przywrócenie tkanek przyzębia do normalnego stanu. Profesjonalne oczyszczenie zębów i odpowiednia higiena jamy ustnej wystarcza na tym etapie choroby na zatrzymanie procesu chorobowego. Nie leczone zapalenie dziąseł prowadzi do rozprzestrzeniania się procesu zapalnego głębiej i powoduje zapalenia przyzębia.

Periodontitis, czyli zapalenie przyzębia Jest to proces zapalny w którym dochodzi już do destrukcji kości wyrostka zębodołowego i aparatu zawieszeniowego zęba. Na pierwszy rzut oka może nie różnić się niczym od zapalenia dziąseł. Istnieją jednak pewne symptomy świadczące o toczącym się zapaleniu przyzębia takie jak:

• Recesja dziąseł - brzeg dziąsła obniża się w stosunku do stanu początkowego w wyniku czego pojawia się odsłonięta część korzenia. Ząb staje się bardziej wrażliwy na zmiany temperatury oraz na próchnicę odsłoniętej części korzenia.
• Kieszonki patologiczne - następuje pogłębienie szczeliny dziąsłowej powyżej 3mm. Resztki pożywienia, kamień i płytka bakteryjna umiejscawiają się pod dziąsłem doprowadzając do przewlekłego zapalnego i dalszego zniszczenia. W efekcie końcowym może dojść do zwiększonej ruchomości i utraty zęba.

Przyczyny chorób przyzębia Jest wiele przyczyn chorób przyzębia. Najczęstszą przyczyną jest niewłaściwa higiena jamy ustnej. Lokalne czynniki drażniące jak: nieprawidłowy zgryz, brak punktów stycznych, nawyki, takie jak zgrzytanie zębami, nikotyna mogą przyczynić się do chorób przyzębia. Podatność na chorobę przyzębia wzrasta przy współistniejących chorobach układowych tj. cukrzyca, choroby krwi. Także nieodpowiednie odżywianie się, przyjmowanie niektórych leków, i wysoki poziom stresu sprzyjają chorobom przyzębia.